Historia szkoły

Początki szkolnictwa w Parkowie związane są z początkami parafii p.w. św. Małgorzaty, których możemy doszukiwać się już w XIV wieku. Wtedy też, jak zakłada w monografii „Archeologia powiatu obornickiego” (Poznań 2005) archeolog Tomasz Skorupka, mogła powstać w wiosce pierwsza szkoła parafialna. Jednak o istnieniu szkoły aż do wieku XVII nie zachowały się wzmianki źródłowe. Pierwsze wzmianki pisane odnajdujemy dopiero w aktach wizytacji parafii Parkowo dokonanych w latach 1628 i 1638 przez archidiakona poznańskiego Świętosława Strzałkowskiego. Większa ilość źródeł pisanych dotyczących szkoły w Parkowie pojawia się dopiero w XIX wieku i aż do 1875 roku, a więc do przejęcia kontroli nad szkołami przez cywilne władze pruskie (co było częścią polityki Kulturkampfu), są to prawie wyłącznie źródła kościelne.

W roku 1826 dziedzic Wełny i Parkowa Józef Grabowski h. Zbiświcz (1791-1881) wydzielił w Parkowie, przy drodze wiodącej z centrum wsi do Wełny, grunt pod budowę nowej szkoły, lecz kiedy budynek szkolny został na tej parceli wzniesiony, nie wiadomo. Wiemy jednak, że pierwszym znanym z nazwiska nauczycielem w Parkowie był Polak – Józef Warginowski. Wsławił się on organizacją chłopskiego oddziału w czasie Wiosny Ludów (1848 r.) i uczestniczył w walkach powstańczych pod Miłosławiem.

Z akt wizytacji dziekańskiej parafii Parkowo, która miała miejsce dnia 5 lipca 1864 roku, dowiadujemy się, że na obszarze parafii parkowskiej znajdują się szkoły  w Parkowie i Słomowie. Kolejna wizytacja z 1867 roku informuje nas, że szkoła w Parkowie składała się z dwóch izb lekcyjnych    i mieszkania dla nauczyciela. Lecz był to już kolejny budynek szkolny, wzniesiony w centrum   przy głównym wiejskim placu. Do szkoły uczęszczała    wówczas setka dzieci narodowości polskiej  i niemieckiej, a nauczycielem był Ignacy Wierzchowski. Poczynając od roku 1875 szkoła parkowska znajdowała się pod nadzorem Królewskiej Rejencji Pruskiej w Poznaniu, została też objęta patronatem właściciela Dominium Wełna – Kloster Bergesche Stiftung Magdeburg.

W roku 1891 nauczycielem i kierownikiem szkoły w Parkowie został Stanisław Polczyński, z biegiem czasu miejscowy organista i kierownik tutejszej agencji pocztowej, również przewodniczący Rady Szkolnej Miejscowej w Parkowie. Urodził się on  1 maja 1868 roku w Krosinie koło Połajewa (powiat czarnkowski)  w rodzinie chłopskiej. W 1889 ukończył Seminarium                                                                                                         

Nauczycielskie w Paradyżu koło Międzyrzecza. W tym samym roku rozpoczął pracę na stanowisku nauczyciela we wsi Wielkie Strzelce pod Gostyniem, skąd po dwóch latach przeniósł się do Parkowa. Nauka odbywała się wówczas w starej szkole, tam też mieszkał nauczyciel. Polczyński wspominany był jako gorliwy patriota i orędownik polskości w zaborze pruskim. W pierwszych latach jego pracy  w Parkowie, uczniem tutejszej szkoły był Jan Żurowski (absolwent Seminarium Nauczycielskiego   w Rogoźnie, nauczyciel i pierwszy kierownik szkoły w Wargowie, pow. obornicki, zm. w 1951r.) –  pierwszy  nauczyciel   pochodzący  z  Parkowa,  który po  latach   wspomina ł swego   mentora  w   bardzo ciepłych  słowach:  „był   on   prawym   Polakiem   –  nie   wypierającym   się  w czasie   niemieckiego zaboru swej narodowości”.

W latach 1909-1911 z inicjatywy kierownika Polczyńskiego, wzniesiono nowy, piętrowy budynek szkolny, składający się z trzech izb lekcyjnych i  mieszkania  dla  nauczyciela.

Starą szkołę zamieniono w całości na mieszkania dla nauczycieli. W tym czasie Rejencja Pruska nowym orzeczeniem organizacyjnym z dnia 19 czerwca 1910 roku, ustanowiła szkołę   w Parkowie placówką trzyklasową.

Szkoła Powszechna w Parkowie zaczęła istnieć wraz z zakończeniem I wojny światowej. Organem nadzorującym stał się Inspektorat Szkolny z siedzibą w Obornikach. Uczniowie pochodzili z miejscowości: Parkowo, Parkowo Dominium, Wełna i Józefinowo. Szkoła pozostała pod patronatem Dominium Wełna, które stało się własnością Skarbu Państwa i powierzone zostało zarządcy – Janowi Szlagowskiemu. Patronat ten trwał aż do parcelacji Dominium w 1935 roku.

Stanisław Polczyński był kierownikiem szkoły do 1930 roku, kiedy to przeniesiono go na emeryturę, zmarł rok później – 6 listopada 1931 roku. W roku emerytowania Polczyńskiego do szkoły uczęszczało 82 uczniów nauczanych przez trzech nauczycieli. Następcą Polczyńskiego został Władysław Penier, który piastował stanowisko kierownika aż do wybuchu II wojny światowej. Władysław Penier urodził się w 1897 roku we Francji jako syn Francuza i Polki. Przyjechał na ziemie polskie przed wybuchem I wojny światowej. W 1919 ukończył Seminarium Nauczycielskie w Łodzi. Podjął pracę jako nauczyciel, a następnie kierownik szkoły w miejscowościach powiatu czarnkowskiego: Młynkowie, Boruszynie i Krosinku. Po wybuchu II wojny światowej,  w dniu 5 grudnia 1939 roku kierownik Penier został wraz z rodziną wysiedlony do Generalnego Gubernatorstwa, dokładniej do Sokołowa Podlaskiego, w roku 1942 aresztowany przez Gestapo i uwięziony w obozie koncentracyjnym Majdanek, gdzie zmarł 12 maja 1943 roku.

 Podczas II wojny światowej hitlerowcy zniszczyli wiele dokumentów, między innymi stare kroniki szkoły. Placówka została zamknięta przez władze okupacyjne. Na okazałym budynku szkolnym umieszczono niemieckie napisy i przeznaczono go na szkołę niemiecką. Po pewnym czasie otwarto również szkołę dla dzieci polskich, umieszczono ją w małym, zaniedbanym budynku starej szkoły. Placówki polska  i niemiecka bardzo się różniły. W niemieckiej zatrudniono wykwalifikowaną kadrę, podczas gdy nauczyciel  w szkole polskiej – Lenz, nie miał nawet wykształcenia ogólnego. Według zapisków poczynionych w kronice przez pierwszego powojennego kierownika szkoły – Stanisława Rymarczyka: „naczelnym zadaniem szkoły niemieckiej było wychowanie wzrastającego pokolenia w duchu hitlerowskim i danie mu maksimum wiedzy, natomiast głównym zadaniem w szkole polskiej, było tępienie mowy ojczystej – germanizacja”. Dzieci były zmuszane do prac fizycznych. Okupacja niemiecka zakończyła się 21 stycznia 1945 roku. Szkoła parkowska mogła organizować się na nowo.

Przystąpiono do prac, polegających na uporządkowaniu budynków, dokonaniu podstawowych napraw i doprowadzeniu zarówno szkoły, jak i obejścia do stanu użyteczności. Policzono dzieci szkolne. W lutym ich liczba wyniosła 145. Otwarcie Publicznej Szkoły Powszechnej w Parkowie po prawie sześcioletniej wojennej przerwie zbiegło się z otwarciem miejscowego kościoła parafialnego i miało miejsce w dniu 4 marca 1945 roku. Kierownikiem szkoły został Stanisław Rymarczyk (1912-1972), przedwojenny nauczyciel, absolwent Seminarium Nauczycielskiego w Rogoźnie, który tę funkcję pełnił do 30 kwietnia 1949 roku.   Od maja 1949 do końca roku szkolnego  kierownikiem szkoły był Edward Ruks (również absolwent   SN  w  Rogoźnie,  od  1949  roku  kierownik  szkoły  w  Tarnowie).   Od nowego roku szkolnego, tzn. od 1 września 1949 roku funkcję kierownika, a potem dyrektora pełnił Zbigniew Szatkowski (1916-1974).

Zbigniew Szatkowski przed wojną ukończył SN w Rogoźnie  i pracował w kilku szkołach, min. w Gościejewie. W czasie wojny wysiedlony do południowej Polski, mieszkał i pracował w Gorzkowie koło Wieliczki, gdzie uczestniczył  w tajnym nauczaniu (TON). Po zakończeniu wojny wrócił do Wielkopolski, pracował szkołach w Stobnicku i Maniewie. Wreszcie w 1949 roku trafił do Parkowa.

Kierownik Szatkowski widząc potrzeby powiększenia szkoły, w 1963 roku przebudował starszy budynek szkolny, uzyskując dodatkowe izby lekcyjne. Chcąc zapewnić mieszkania dla nauczycieli, doprowadzi do wybudowania domu nauczyciela,  w którym były cztery mieszkania. Sam również przeprowadził się, a swoje dotychczasowe mieszkanie przeznaczył na dodatkową izbę lekcyjną, kancelarię i pokój nauczycielski. Staraniem Zbigniewa Szatkowskiego oraz społeczności Parkowa i Wełny w 1972 roku upamiętniono dwusetną   rocznicę   pierwszej    wizyty    Józefa  Wybickiego  w Parkowie i Wełnie. Uroczyście odsłonięto na budynku szkoły tablicę pamiątkową. Postać Józefa Wybickiego twórcy hymnu narodowego, wybitnego humanisty epoki oświęcenia i działacza politycznego była dla dzieci i młodzieży godnym wzorem do naśladowania.

Dyrektor Zbigniew Szatkowski zmarł 8 stycznia 1974 roku przez cały okres swej pracy dokładał starań, aby dzieci z Parkowa i okolicznych miejscowości uczyły się w jak najlepszych warunkach.

W 1974 roku dyrektorem została   mgr Urszula Ogrodowczyk. W tym też okresie  do szkół zaczęto przyjmować dzieci sześcioletnie. Zamknięto szkoły  w Jaraczu i Kaziopolu oraz obniżono stopień organizacyjny w szkole   w Słomowie, a dzieci  z wymienionych placówek zaczęły uczęszczać do szkoły w Parkowie. Liczba uczniów wzrastała z roku na rok, znowu brakowało  w szkole izb lekcyjnych. Pani Ogrodowczyk szukała różnych rozwiązań, żeby polepszyć warunki nauki, min. zamieniono pomieszczenie gospodarcze na klasy i założono centralne ogrzewanie w szkole.

Dnia 9 czerwca 1984 roku Szkoła Podstawowa  w  Parkowie otrzymała imię Józefa Wybickiego i nadano jej prawo posiadania sztandaru.  Święto nadania imienia i sztandaru, przygotowane przez Urszulę Ogrodowczyk, było dla niej jako dyrektora szkoły ostatnim świętem, gdyż z końcem roku szkolnego 1983/84 przeszła na emeryturę.

Następnym dyrektorem szkoły został mgr Czesław Lewandowski, wcześniej nauczyciel i dyrektor szkół średnich w Rogoźnie, który na dwa lata zawiesił swoją emeryturę. Po rozeznaniu bazy lokalowej szkoły w Parkowie, dyrektor Lewandowski rozpoczął starania mające na celu rozbudowę istniejącej szkoły. I tak dnia 16 grudnia 1984 roku powołano, a 5 lutego 1985 roku na Sesji Miejsko-Gminnej Rady Narodowej w Rogoźnie, zatwierdzono Społeczny Komitet Rozbudowy Szkoły Podstawowej w Parkowie. W skład Komitetu weszli: mgr Jan Baszczyński - przewodniczący, mgr Czesław Lewandowski, Ryszard Obst i Maciej Runowski  - zastępcy przewodniczącego, Zenon Just - skarbnik, mgr Urszula Ogrodowczyk - sekretarz oraz członkowie: mgr Krystyna Baszczyńska, Ludwik Dachtera, Janina Dreger, Edmund Dreger, Stanisław Filipowicz, Henryk Gliwa, Jacek Janka, Gertruda Łuczak, Marian Łukaszewicz, Mieczysław Marchwiak, Stanisław Miłkowski i Alfred Steibach.

Społeczność lokalna Parkowa i okolic szczególne uznanie oddaje dyrektorowi Czesławowi Lewandowskiemu, który podjął się tak wielkiego czynu, jak budowa szkoły. Wielkie uznanie należy się również pani dyrektor Krystynie Baszczyńskiej i wszystkim członkom Społecznego Komitetu Rozbudowy Szkoły.

1 września 1986 roku dyrektorem Szkoły Podstawowej   w Parkowie została  mgr Krystyna Baszczyńska.  Za jej kadencji nastąpiło otwarcie nowego budynku, które miało miejsce 1 września 1988 roku. W Parkowie zaczęła funkcjonować nie przebudowana stara szkoła, jak pierwotnie planowano, a nowoczesna, dobrze wyposażona w pełnowymiarową salą gimnastyczna.

W październiku 1998 roku Krystyna Baszczyńska zorganizowała X-lecie otwarcia nowego budynku szkoły, na którym wyraziła  nadzieje   na spotkanie  za następne 10 lat. Niestety zmarła nagle 25 listopada 1998 roku.

 Kolejnym dyrektorem Szkoły Podstawowej  w Parkowie została mgr Maria Cisowska.

W wyniku reformy oświaty w szkole w Parkowie utworzono w 1999 roku 6-letnią Szkołę Podstawową i oddziały zamiejscowe Gimnazjum nr 1 w Rogoźnie. Staraniem Grona Pedagogicznego, Rady Rodziców i dyrektora dnia 1 września 2001 roku na mocy uchwały Rady Miejskiej w Rogoźnie Nr XXXI/244                                         

z dnia 22 lutego 2001 utworzono Gimnazjum oraz uchwały Nr XXXI/245 z dnia 22 lutego 2001 roku utworzono Zespół Szkół w Parkowie z oddziałami sportowymi, w skład którego weszły Szkoła Podstawowa im. Józefa Wybickiego i Gimnazjum.

Dyrektorem Zespołu Szkół w Parkowie została   mgr Maria Cisowska.

W celu utrzymania budynku szkoły na wysokim poziomie, szkoła była wielokrotnie modernizowana, wymalowano wszystkie izby lekcyjne, korytarze i hole. Położone nowe płytki w łazienkach, wyremontowano harcówkę, pokryto dach, utworzono salkę do gimnastyki korekcyjnej. Ponadto utworzono pracownię komputerową. 9 czerwca 2004 roku w szkole zorganizowano podniosłą uroczystość XX – lecia nadania Szkole Podstawowej imienia Józefa Wybickiego. W lutym 2005 roku na ręce Burmistrza Rogoźna inż. Bogusława Janusa wpłynęła pozytywna opinia Wielkopolskiego Kuratora Oświaty w sprawie dalszego funkcjonowania Zespołu Szkół      w Parkowie.      

   Do Zespołu Szkół uczęszczają uczniowie z dziewięciu miejscowości: Parkowa, Kaziopola, Grudnej, Wełny, Jaracza, Rożnowic, Słomowa,  Józefinowa  i Szczytna. Liczba uczniów waha się od 260 do 290 uczniów. Uczniowie korzystają z dwóch dobrze wyposażonych pracowni komputerowych i Centrum Informacji Multimedialnej. Zajęcia sportowe prowadzone są w pełnowymiarowej sali gimnastycznej. Placówka dysponuje niezbędnymi pomocami dydaktycznymi i księgozbiorem bibliotecznym, dostępnych jest 12 izb lekcyjnych oraz dwie świetlice szkolne i salki    do gimnastyki korekcyjnej. Uczniowie do szkoły dowożeni są autokarem szkolnym, przed i po zajęciach lekcyjnych przebywają  w świetlicy szkolnej. Szkoła jest unowocześniana   i modernizowana.

   W grudniu 2004 roku odnowiono salę gimnastyczną i gabinet profilaktyki. Powstał również gabinet doradztwa zawodowego,  z którego korzystają uczniowie klas II i III gimnazjum. 

29 września 2005 roku otwarto Salę Tradycji poświęconą historii szkoły oraz pamięci Patrona – Józefa Wybickiego.

W 2007 roku, aby zwiększyć bezpieczeństwo dowozu dzieci do szkoły, pobudowano  zatoczkę autobusową.  W latach  2007-2008 wymieniono okna w 5 salach lekcyjnych, w holu szkoły oraz drzwi wejściowe.

Zespół Szkół to nowoczesna i ciągle rozwijająca się placówka. Osiągnięcia sportowe uczniów zachęcają do rozbudowywania bazy sportowej.

Dzięki zaangażowaniu nauczycieli wychowania fizycznego, sołtysa wsi Parkowo, szkoła przejęła boisko wiejskie i stworzyła teren do rekreacji sportowej. Powstało boisko do gry  w piłkę plażową, piłkę ręczną, mini piłkę nożną  i teren do uprawiania lekkiej atletyki. Również zaplecze sanitarno-higieniczne jest dostosowane do wymogów szkoły sportowej.

Szkoła w Parkowie jest dla środowiska   w którym funkcjonuje, propagatorem kultury, sportu, integracji i pomocy drugiemu człowiekowi.

Od 01 stycznia 2018 roku dyrektorem Zespołu Szkół w Parkowie zostaje mgr Małgorzata Cyranek.